Mont-Bud Warszawa

Firma remontowo-budowlana

Najlepiej najpierw wyrównać ościeża tynkiem lub masą szpachlową. Pianka poliuretanowa wprawdzie dobrze wypełnia każdą dostępną  przestrzeń, ale nie ma sensu zwiększać jej zużycia, poza tym szeroki i nierówny pas styku trudno później zabezpieczyć zewnętrzną warstwą folii paroprzepuszczalnej. Do w miarę równych szczelin stosuje się folie ze specjalnym paskiem butylu, przyklejając je wzdłuż linii styku do ościeżnicy i do muru. Jednak w przypadku dużych nierówności dokładne uszczelnienie jest trudne, trzeba wtedy stosować folie z siatką podtynkową. Przykleja się je zaprawą klejową lub tynkarską. Ze względu na sporą powierzchnię, jaką zajmują w ościeżu, wymagają więcej pracy przy obróbce szpalet.

Czym się różni ościeżnica regulowana od stałej?
Ościeżnica stała to prosta framuga złożona z dwóch pionowych belek i jednej poziomej przykręcana dyblami bezpośrednio do ściany. Zamawia się ją pod wymiar, podając wysokość i szerokość otworu drzwiowego oraz grubość ściany. Pomiary trzeba prze-prowadzić dokładnie, bo ramy nie można wyregulować. Ościeżnica regulowana składa się z dwóch części, co umożliwia dopasowanie jej do grubości muru. Pierwsza – bazowa przypomina ościeżnicę stałą i montuje się ją po jednej stronie otworu drzwiowego.
Druga część to rama z listew obejmujących, którą wsuwa się w otwór od drugiej strony, łącząc z bazową. Standardowo ościeżnice regulowane nadają się do ścian o grubości 7,5–30 cm. Zakres ich regulacji to zazwyczaj 2 cm. Świetnie sprawdzają się w otworach o nierównych krawędziach lub podczas remontu, gdyż można nałożyć je na istniejącą ościeżnicę drzwiową bez konieczności jej wyrywania. Wbrew powszechnej opinii do montażu ościeżnicy nie wystarczy pianka poliuretanowa. Aby drzwi dobrze trzymały się w ościeżu, rama musi być umocowana dyblami lub kołkami.


Wyszukiwarka

Witamy w serwisie MONT-BUD

Współpraca

Poradnik Remontowy